Op 11 juli staat in de christelijke traditie, de gedachtenis van Benedictus. Niet paus Benedictus (2005 – 2013), maar Benedictus van Nursia die leefde van ca. 480-547. Hij is de patroon van Europa, en tevens de grondlegger van het monnikendom in West Europa. Pelgrimeren met Benedictus betekent en reis naar binnen en buiten.
Benedictus koos om zijn persoonlijke levensreis, elke dag van zonsopgang tot de duisternis, in het licht van God te plaatsen. Als vorm koos hij ca. 8 uur per dag lezen en, zingen , stilte en bidden, 8 uur per dag werken en 8 uur rust. Het is een vorm die nog steeds in vele kloosters nageleefd wordt.
De abdij Our Lady van Quarr is een benedictijnerabdij op het eiland Wight.
Hij bepaalde ook dat de monniken die kiezen voor zijn regel in principe ook kiezen voor het klooster als hun vaste burcht. Dat noem je “stabiltas loci”. Religieuzen van andere ordes zoals franciscanen verhuizen om een bepaalde tijd naar een ander klooster om zich niet te hechten en zo ‘mensen van de weg’ te blijven.
Een weg naar binnen, dat is pelgrimeren met Benedictus. Het betekent ook je weg naar binnen verbinden met de wereld om je heen, leven van, op en met de aarde.
Benedictus wordt soms afgebeeld in een grot, waarin hij zich in eenzaamheid wijdde aan God. Een raaf bracht hem brood om hem te voeden. Denk daarbij ook aan Elia die met brood, gebracht door een raaf, gevoed werd.
♦ Recepten:
