Witte vlaai met gort

Een gerecht om te delen bijvoorbeeld bij de koffie na de eredienst.

In de joodse traditie wordt met Peseach gevierd dat de eerste graanoogst van het veld komt: de wintergerst, waarmee gerstebroden worden gebakken. De eerste broden als symbool van nieuw leven en vruchtbaarheid, werden in de tempel aangeboden. Vijftig dagen later, met Pinksteren, werd de eerste tarwe in het land van de bijbel geoogst en met andere eerstelingen van de oogst volgens joods voorschrift aangeboden in de tempel. Het oogsten van de gerst duurde destijds ongeveer zeven weken: van Pasen tot Pinksteren!

De liturgische kleur voor de paastijd is wit.
Rozemarijn is een geurend kruid dat symbool staat voor goede herinneringen en gebruikt wordt bij rituelen rond de gedachtenis van een overleden persoon.

Gepelde gerst is gort.

 

Voor een vlaaivorm van ca. 24-26 cm
of een springvorm van 22-24 cm
doorsnee.

Ingrediënten

voor het deeg:
90 g witte basterdsuiker
250 g zelfrijzend bakmeel
125 g koude boter
1 zakje vanillesuiker
1 geklopt ei
½ dl melk
snuf zout

voor de vulling:
125 g vluggort
4 dl melk
3 takjes rozemarijn
80 g witte basterdsuiker
250 ml slagroom
3 eieren

 

Bereiding

  • Voor de bodem
    Meng het bakmeel, de basterd- en vanillesuiker in een kom. Rasp de koude, harde boter boven de kom. Meng met koele vingertoppen de boter door het meel en kneed met het ei en de melk en de snuf zout tot een samenhangend deeg.
    Laat de deegbal minimaal een half uur rusten in de koelkast.

gortvlaai2

  • Voor de vulling:
    • Kook de gort in de melk met de takjes rozemarijn. Verwijder de takjes en giet eventueel de overtollige melk af.
    • Klop de eieren, room en basterdsuiker en roer dit mengsel door de gort.
    •Rol het deeg uit en bekleed de bakvorm. Giet de vulling op het deeg. Bak de vlaai 30 minuten in een op 190 graden voorverwarmde oven.

 

Recept:
Gert Vos
Hemelse Spijzen

 

 

 

 

 

 

Dit bericht is geplaatst in Gebak, Gedachtenis, Lente, Paastijd, Pasen, Pinksteren, Taart met de tags , , . Bookmark de permalink.